بسم الله الرحمن الرحیم
صلی الله علیک یا ابا عبدالله
1. ظهور منتقم و خونخواه شهیدانکربلا را از خدای می خواهند و در زیارت عاشورا می خوانند:
«وَ أَنْ يرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ هُدًي ظَاهِرٍنَاطِقٍ بِالحَقّ مِنکُم»(مصباح الزائر/ 270)
«و به من روزی نماید که در رکاب امام هدایت یافته آشکار و گویا به حق از شما به خونخواهی برخیزم.»
2. بر قاتلان حسین علیه السلام لعنت می فرستند. همانگونه که در قرآن کریم می خوانیم:
«به یقین،کسانی که خدا و پیامبرش را آزار می رسانند،خدا آنان را در دنیا و آخرت لعنت می کند.»(احزاب/ 57)
3. داستان شهادت سیّد الشّهدا و یارانش و اسارت زنان و اطفال را به شیوه های گونه گون بازگو می کنند. همانگونه که امام زمان علیه السلام پس از ظهور این داستان غم انگیز را برای جهانیان بازگو می کند.(بحار الانوار 53/ 14)
4. برای سالار شهیدان شعر می گویند. به گواهی حضرت صادق علیه السلام هر که برای حسین علیه السلام شعر بگوید و یک نفر را بگریاند و یا خود بگرید و یا به حالت گریه درآید ، بهشت برای اوست.(ثواب الاعمال/ 110)
5. مجالس عزاداری و سوگواری بر پا می کنند و به ذکر مصیبت و ترویج آموزه های دینی می پردازند. حضرت رضا علیه السلام فرماید: هر که مصیبت ما را یاد آورد و بگرید و بگریاند چشمش نگرید آن روز که چشم ها همه بگریند و هر که در مجلسی نشیند که امر و آیین ما زنده شود دلش نمیرد آن روزی که همه دلها بمیرد.(امالی الصدوق/ 68)
6. برای تقرّب به خدا و برآمدن حاجت ها به شهیدان و اسیران کربلا توسّل می جویند و آنان را وسیله و شفیع به سوی خدا قرار می دهند. چنانکه در قرآن کریم می فرماید:
«ای کسانی که ایمان آورده اید از خدا بترسید و به سویش وسیله جویی کنید»(مائده/ 35)
7. به نشان عزاداری و سوگواری به سردر خانه ها ، مغازه ها و در معابر پرچم سیاه می افراشند و مرد و زن ، کوچک و بزرگ لباس سیاه می پوشند و آن را تعظیم شعائر الهی می دانند.(بنگرید به: حجّ/ 32)
8. وقتی به هم می رسند مصیبت عاشورا را به یکدیگر تسلیت و تعزیت می گویند.
9. در راستای الگوپذیری از امام حسین علیه السلام ، خداترسی و گناه گریزی را سرلوحه اندیشه و کردار خویش قرار می دهند.
10. امام حسین علیه السلام را از دور یا نزدیک زیارت می کنند.
حضرت صادق علیه السلام در دستوری به سدیر صیرفی فرمود:
بالای بامت می روی آنگاه به طرف راست توجه می کنی و پس از آن به طرف چپ سپس سرت را سوی آسمان بالا می گیری و رو به مزار حسین علیه السلام می کنی و می گویی: «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ ، السَّلَامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُه» آنگاه افزود: اگر چنین کنی ثواب حجّ و عمره در نامه اعمالت نوشته شود.(کتاب من لا یحضره الفقیه 2/ 599)
