- يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لَا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ. (بقره«2»/ 254)
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از آنچه به شما روزى دادهايم انفاق كنيد، پيش از آنكه فرا رسد روزی که در آن نه داد و ستدی باشد و نه دوستى و نه شفاعتى. و كافران خود ستمكارانند.
- مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ. (بقره«2»/ 261)
مَثَل کسانی كه اموال خود را در راه خدا انفاق مىكنند، همانند دانهاى است كه هفت خوشه برویاند که در هر خوشهاى صد دانه باشد. و خداوند برای هر كس كه بخواهد آن را چند برابر مىكند. و خداوند گشايشگر داناست.
- الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ لَا يُتْبِعُونَ مَا أَنْفَقُوا مَنًّا وَلَا أَذًى لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ. (بقره«2»/ 262)
كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مىكنند، سپس در پی آنچه انفاق کرده اند منّت و آزاری روا نمىدارند، برای آنان نزد پروردگارشان پاداششان محفوظ است و بيمی بر آنان نیست و اندوهگين نمی شوند.
- لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ. (آل عمران«3»/ 92)
هرگز به نيكوکاری نرسید مگر آنکه از آنچه دوست داريد انفاق كنيد و هر چیزی که انفاق مىكنيد خدا بدان آگاه است.